موشک هدایت شونده ضد زره را می توان یکی از مهم ترین مصادیق رشد و بلوغ صنایع دفاعی ایران در بخش زمینی برشمرد. تجارب جنگ تحمیلی باعث شد که از آن دوره تا به امروز سرمایه گذاری مناسبی روی بحث سیستم های ضد زره در مدل های مختلف انجام شود و امروز شاهد تولید طیف بسیار گسترده ای از محصولات در این بخش هستیم.
بر این اساس، موشک های سری طوفان به عنوان نمونه ایرانی از تاو آمریکایی و دهلاویه به عنوان نمونه ایرانی از کورنت روسی را می توان اصلی ترین سلاح های هدایت شونده ضد زره حال حاضر نیروهای مسلح کشورمان برشمرد. مدتی بود که خبر جدیدی در خصوص پیشرفت های صورت گرفته در این بخش منتشر نشده بود اما در جریان بازدید اخیر سرلشکر باقری رییس ستاد کل نیروهای مسلح از نمایشگاه توانمندی ها و دستاوردهای وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، تصاویر منتشره حاکی از آن است که گونه ای جدید از موشک دهلاویه طراحی و ساخته شده که نسبت به مدل های گذشته یک ارتقاء مهم محسوب می شود.
باید توجه داشت که یکی از بحث های مهم در رزم زمینی و خصوصا نبردهای نا همطراز، افزایش توان نیروهای پیاده و افزایش قدرت آتش این نیروها خصوصا در برابر یگان های زرهی و بالگردی دشمن است. ریشه این تفکر را نیز می توان به درس های جنگ ۸ ساله و مقابله با حملات فشرده و سنگین زرهی و بالگردی عراق نیز ربط داد. معمولا در تیم های پیاده نظام از موشک های ضد زره برای مقابله با زره پوش های دشمن و از موشک های دوش پرتاب با هدایت گرمایی برای مقابله با هواگردهای دشمن استفاده می شود. لذا مدتی است که صنایع دفاعی کشور ما به دنبال افزایش توانایی دوش پرتاب ها و البته تعریف قابلیت ضد بالگرد ضد زره ها نیز رفته است.
میثاق با سیستم جدیدی وارد خدمت شد
سامانه موشک دوش پرتاب میثاق ۳ در بهمن ماه سال ۹۵ رونمایی شد. این موشک در ادامه نسل اول و دوم موشک های سری میثاق رونمایی و به فیوزهای لیزری مجهز شده است. این فیوز از نوع لیزری است و اساس کار آن بر این شکل است که پس از پرتاب موشک به سمت هدف مورد نظر، یک منبع تابش لیزر در داخل موشک به صورت ۳۶۰ درجه، نور را به اطراف پخش می کند و به محض نزدیک شدن به هدف مورد نظر و بازتاب پیدا کردن نور لیزری که به هدف برخورد کرده، سر جنگی موشک فعال شده و منفجر می شود.این موشک با استفاده از این سامانه در کنار حسگر فروسرخ خود شانس اصابت را افزایش می دهد.
موشک میثاق ۳ - به فیوزهای لیزری دقت کنید
قائم ام و طوفان ۳ هم به فیوز جدید مجهز شدند
در سال ۹۶ و در جریان نمایشگاه هوافضای ماکس در روسیه در غرفه ایران نیز یک موشک جدید رونمایی شد که قائم ام نام داشت. در توضیحات مربوط به موشک "قائم ام" در نمایشگاه ماکس درباره بحث هدایت، به نوع هدایت لیزری اشاره شده بود که پیش از این در موشک های دهلاویه و طوفان ۵ شاهد آن بودیم.
در این روش کاربر مورد نظر پرتویی از لیزر را به سمت هدف تابانده و تا لحظه برخورد باید تابش لیزر را بر روی هدف حفظ کند. از نکات مثبت این سامانه هدایتی این است که در لحظات اولیه ومی بر تاباندن یک لیزر نیرومند به هدف که ممکن است باعث فعال شدن سامانه های دفاع متقابل زره پوش شود، نیست و موشک مورد نظر نیز صرفا بر روی موج لیزری که از پشت و از سمت لانچر با آن در ارتباط است حرکت کرده و به نسبت بسیاری از اقدامات متقابل، ایمن است.
موشک قائم ام در روسیه - به فیوزهای لیزری در جلوی موشک دقت کنید
موشک طوفان ۳ مجهز به حسگرهای لیزری در جلوی موشک
با استفاده از این روش این موشک در برابر بسیاری از اقدامات متقابل بالگرد دشمن در امان است و می تواند شانس بسیار بالایی در هدف قراردادن آن داشته باشد. البته پهپادها نیز در این زمینه بسیار بی دفاع تر هستند و تقریبا فاقد سامانه های مقابله با تهدیدات موشکی به شمار می آیند. مکانیزم فعال کردن این موشک نیز بر اساس دو حالت برخورد مستقیم و فیوز مجاورتی لیزری عمل می کند. در بخش جلویی این موشک تصویر مربوط به فیوز های مجاورتی لیزری مشخص است. در حالت استفاده از فیوز مجاورتی لیزری با نزدیک شدن به هدف سر جنگی منفجر می شود.
البته این فیوزها در موشک معروف ایرانی طوفان ۳ نیز دیده می شوند. این موشک از قابلیت حمله از بالا بهره برده و با رسیدن به نزدیک هدف مورد نظر و با استفاده از همین حسگرها فعال شده و خرج گود انفجاری را به سمت پایین و هدف مورد نظر پرتاب می کند.
قوی ترین ضد زره ایرانی به فیوز لیزری مجهز شد
اما به موشک دهلاویه می رسیم. نمونه مدرن و معتبر ایرانی از موشک معروف روسی کورنت که چند سالی است وارد سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شده است. این موشک در حال حاضر به نوعی پیشرفته ترین موشک ضد زره عملیاتی در ایران نیز حساب می شود. بر اساس اطلاعات اعلام شده از این موشک، دهلاویه برد موثری بین ۱۰۰ الی ۵۵۰۰ متر دارد. در بحث هدایت نیز این موشک از سیستم هدایتی لیزری نیمه خودکار، فرمان به خط و موج سواری لیزری دید بهره می برد. در این روش کاربر مورد نظر پرتویی از لیزر را به سمت هدف تابانده و تا لحظه برخورد باید تابش لیزر را بر روی هدف حفظ کند.
از نکات مثبت این سامانه هدایتی این است که در لحظات اولیه ومی بر تاباندن یک لیزر نیرومند به هدف که ممکن است باعث فعال شدن سامانه های دفاع متقابل زره پوش شود، نیست و موشک مورد نظر نیز صرفا بر روی موج لیزری که از پشت و از سمت لانچر با آن در ارتباط است حرکت کرده و به نسبت بسیاری از اقدامات متقابل ایمن است.
موشک دهلاویه در جریان بازدید سرلشکر باقری - به فیوزهای جدید دقت کنید
وزن سر جنگی این موشک طبق اطلاعات قبلی منتشره از آن، ۶.۸ کیلوگرم بوده و از نوع دو مرحله ای است و توان نفوذ در ۱۰۰۰ الی ۱۲۰۰ میلی متر زره را دارد که البته این میزان مربوط به بعد از عبور از زره های واکنش گر است. وجود سر جنگی دو مرحله ای یکی از توانایی های مناسب این موشک برای مقابله با تانک ها و یا زره پوش های مجهز به زره های چند لایه است. سر جنگی مرحله اول وظیفه نابودی لایه های اولیه مثل زره های واکنشگر را داشته و مرحله دوم نیز به داخل هدف نفوذ کرده و آن را نابود می کند.
موشک کورنت روسی بدون سنسورهای لیزری
سرعت این موشک در حدود ۲۵۰ متر بر ثانیه بوده و مدت زمان پرواز آن در بیشینه برد در حدود ۲۲ ثانیه است. وزن موشک و پرتابگر آن بر روی هم ۲۷ کیلوگرم است. هر موشک در پرتابگرهای استوانه ای شکل یک بار مصرف قرار گرفته که نیروهای پیاده توان حمل آن را دارند. معمولا تیم های ضد زره کورنت از ۲ یا ۳ نفر تشکیل می شوند. مدت زمان بارگذاری هر موشک بر روی لانچر در حدود ۳۰ ثانیه و در هر دقیقه می توان یک یا دو تیر موشک را شلیک کرد. این موشک در دمای منفی ۲۰ الی مثبت ۶۰ درجه سانتی گراد توان فعالیت دارد.
تصاویر نشان می دهد در جریان بازدید سرلشکر باقری شاهد این بودیم که این موشک به فیوزهای لیزری جدیدی مجهز شده که پیش از این در نمونه های روسی نیز دیده نشده بود. اطلاعات دقیقی درباره این موشک بیان نشده ولی می توان دو احتمال را برای آن در نظر گرفت؛ یا قرار است از این موشک در نقش ضد بالگرد بهره گرفته شود یا می توان اینگونه تصور کرد که قابلیت حمله از بالا به سبک موشک طوفان ۳ برای دهلاویه تعریف شده باشد.
اضافه کردن این قابلیت برای موشک دهلاویه نشان می دهد که صنعت دفاعی و نیروهای نظامی کاربر، از این فیوزهای لیزری راضی بوده و استفاده از آن پس از موشک های میثاق، قائم ام و طوفان ۳ به موشک دهلاویه نیز رسیده است. در عین حال، باید توجه داشت ممکن است عده ای با دیدن نمونه های قبلی این موشک، آنرا یک خرید و یا در بهترین حالت، یک کپی کامل از سلاح مشهور روسها بدانند و در این میان، عملا صنایع دفاعی کشورمان در حوزه ساخت چنین سلاحی، صرفا یک کپی کننده معرفی شود.
اما معرفی چنین نسلی از موشک های ضد زره که می تواند در نقش مهم و اثرگذار ضد بالگرد و یا ضد پهپاد نیز عملکرد چشمگیر و مناسبی داشته باشد، نشان می دهد متخصصان صنایع دفاعی کشورمان کاملا بر طراحی و ساخت چنین سامانه مدرنی اشراف داشته و هر زمان که نیاز به تغییر یا افزودن بخش یا عملکردی به آن باشد، امکان علمی و اجرایی آن کاملا فراهم است و حتی اکنون می تواند یک الگو برای بخش صنایع نظامی روسیه نیز باشد.
طی سالهای اخیر، ۳ گونه شناخته شده و یک گونه جدید از راکت های ایرانی برای RPG-۷ توسط صنایع دفاعی کشورمان توسعه پیدا کرده تا این سامانه، همچنان قابلیت های مناسبی برای مقابله با تهدیدات را داشته باشد.
راکت انداز RPG-۷ ساخت شوروی سابق را می توان به عنوان پر استفاده ترین راکت انداز ضد زره در جهان معرفی کرد که مدل های ساخت شوروی سابق و گونه های کپی شده از آن در کشورهای مختلف از زمان جنگ سرد تا امروز در اکثر میدان های نبرد حضور فعال و موثری داشته است که استفاده گسترده در عراق به کشورمان جهت انهدام یگانهای زرهی بعثی را می توان از جمله پرکاربردترین موارد استفاده از این سلاح طی دهه های اخیر دانست.
اگرچه آر پی جی ۷ به طور معمول با سر جنگی شدی الانفجار ضد تانک HEAT دیده می شود و عمده مردم و رسانه ها نیز این راکت انداز را با چنین راکتی می شناسند، اما نکته مهم درباره آن این است که در طول سالها انواع راکت های دیگری نیز برای این سلاح توسعه پیدا و استفاده از آن را برای شرایط متفاوت راحت تر کرده است که می تواند این سامانه نسبتا قدیمی را در نقش های جدید نیز کارآمد و موثر نشان دهد.
سرهای جنگی متفاوت برای نیازهای متفاوت
در سالهای اخیر شاهد تولید انواع مختلفی از راکت های ضد زره برای شلیک از RPG-۷ بوده ایم که نمونه های ضد زره و ضد نفر از جمله مشهورترین و پرنمایش ترین مصادیق در این میان محسوب می شوند. بر این اساس، ۳ گونه شناخته شده و یک گونه جدید از راکت های ایرانی برای سامانه تسلیحاتی آر پی جی ۷ توسط صنایع دفاعی کشورمان توسعه پیدا کرده اند تا این سامانه، همچنان قابلیت های مناسبی برای مقابله با تهدیدات و تامین امنیت مرزها و منافع ایران داشته باشد. طبق اعلام رسمی، دو سامانه ضد تانک شدید الانفجار که در نیروهای مسلح کشورمان توسعه پیدا کرده؛ یکی "فتح" و دیگری "نافذ" نام دارد که راکت فتح بردی در حدود ۳۰۰ متر داشته و ۲ کیلو و ۳۵۰ گرم وزن دارد. این راکت از نوع HEAT بوده و توان نفوذ تا ۳۰۰ میلی متر زره را دارد.
نمونه دیگری از همین راکت های ضد زره به اسم نافذ» نیز در کشور تولید شده است که در حدود ۲۰۰ متر برد داشته و سرعت دهانه آن در حدود ۱۱۲ متر بر ثانیه است. این راکت وزنی در حدود ۲ کیلو و ۷۰۰ گرم داشته و می تواند تا ۵۰۰ میلی متر در زره نفوذ کند. کالیبر هر دو این راکت ها ۴۰ میلی متر است. این دو مدل از راکت های توسعه پیدا کرده برای آر پی جی ۷ در ایران، از جمله پرکاربرترین ها هستند که برای درگیری با انواع اهداف زرهی به کار می روند.
گزارش دیگری از سرویس دفاع و امنیت مشرق درباره دستاوردهای دفاعی کشور:
صاعقه؛ شگفتانه ای برای پیاده نظام دشمن
در برخی مواقع و در مقابله با نیروهای پیاده نظام دشمن، نیاز است تا حد ممکن از سلاح های انفجاری استفاده نشود. برای مثال، ممکن است دشمن به منطقه ای مسی در کشور شما حمله کرده و یگانهای مدافع و بومی در جریان یک ضد حمله برای پس گرفتن منطقه خودی با دشمنی مواجه هستند که در ساختمانها سنگر گرفته است. در این شرایط استفاده از سلاحهای انفجاری شاید آخرین گزینه باشد و باعث تخریب شدید سازه شود اما با استفاده از راکتی مثل صاعقه می توان پیاده نظام دشمن را با کنترل تخریب محدوده اطراف، نابود یا وادار به تسلیم کرد.
این راکت که تقریبا شبیه یک میله با نوک تیز است، پر از ترکش های مخصوص از کار انداختن نیروهای پیاده نظام بوده و حدود ۱.۵ کیلوگرم وزن دارد. سرعت دهانه آن در حدود ۱۴۰ متر بر ثانیه بوده و بعد از برخورد به هدف منفجر شده و ترکش های خود را آزاد می کند. به غیر از دشمن مستقر در فضای بسته یک ساختمان، هدف قرار دادن نیروهای متخاصم در درون یک سنگر یا حفره های روباهی از جمله دیگر موارد قابل استفاده از این راکت است که می تواند علیه اشرار یا تروریست های موجود در مناطق خاص کوهستانی یا صعب العبور نیز به کار برده شود.
راکت ترموباریک برای آر پی جی ۷ ایرانی
اما در جریان نمایشگاه راهیان نور در خرمشهر که اواخر سال گذشته و به مناسب سال جدید توسط یگانهای منتخب ارتش جمهوری اسلامی ایران افتتاح و با استقبال گسترده مردمی نیز همراه شد، نوعی راکت خاص و مهم برای سامانه سلاح آر پی جی ۷ مشاهده شده که از سر جنگی ترموباریک استفاده می کند؛ راکتی که می تواند در شرایط خاص وضعیت را به شکل محسوسی به نفع نیروی به کار برنده آن تغییر دهد. البته طبق معمول، هیچ گونه اطلاعات مکتوب و مناسبی درباره این راکت ارائه نشده و بر اساس نوع طراحی و ساخت آن، می توان مدل آنرا مشخص کرد.
اما در ابتدا بد نیست نگاهی به این داشته باشیم که "ترموباریک" اصولا چه نوع مهماتی هستند. سلاح گرمافشاری یا ترموباریک نوعی بمب یا موشک است که در ابتدا توده ای از مواد آتش زا در شعاع انفجاری خود ایجاد میکند که با اکسیژن موجود در جو مخلوط میشود. سپس در مرحله بعد، این توده آتش میگیرد. بطوریکه تمام منطقه آتش گرفته شده را نابود میکند.
سلاح گرمافشاری ابتدا به کمک یک خرج کوچک، اَبری از غبار انفجاری ایجاد میکند و سپس آن را با خرج دوم محترق می سازد. بمب گرمافشاری که بمب خلأ هم نامیده شده با استفاده از اکسیژن موجود در هوا برای سوختن، یک ابر انفجاری قدرتمند ایجاد میکنند و با این کار در مقایسه با بمبهای معمولی، انرژی تخریبی خود را در طول زمان بیشتری آزاد می کند.
بنابر این، هنگامی که این بمب در فضای سرپوشیده پناهگاه های زیرزمینی منفجر شود، فشار تخریبی آن به مدت طولانیتری در فضای بسته پناهگاه باقی می ماند و باعث تخریب بیشتری می شود و به این خاطر برای پاکسازی استحکامات و سنگرها سلاحی کارآمد بهشمار میآید.
در برخی از شرایط مثل درگیری در کوهستان ها و پاکسازی غارهای محل حضور دشمن یا سنگر های اجتماعی بزرگ یا نابود کردن حجم بالایی از نیروهای پیاده در یک ساختمان به صورت ناگهانی، سلاح های ترموباریک از جمله بهترین گزینه ها محسوب می شوند.
با توجه به اینکه حداقل از دوران جنگ تحمیلی، تعداد قابل توجهی قبضه راکت های آر پی جی ۷ در اختیار نیروهای مسلح کشورمان قرار دارد و این تصور که راکت های مرسوم و معمول این سامانه نمی تواند تاثیر زیادی روی تجهیزات جدید دشمنان تکفیری یا اشرار منطقه ای داشته باشد، ممکن است باعث بروز توهماتی در برخی از این تروریست ها شود، استفاده از این نمونه های جدید، علاوه بر آنکه توان تدافعی و حفاظتی یگانهای مرزی را به طرز محسوسی افزایش خواهد داد، باعث صرفه جویی گسترده در یگانهای ارتش و سپاه نیز خواهد شد چراکه جایگزینی عمومی این راکت اندازها با نمونه هایی چون طوفان، هزینه های قابل توجهی را به همراه دارد، در حالی که تولید این راکتهای جدید، به صرفه تر و آموزش نیروها نیز ساده تر خواهد بود.[مشرق]
درباره این سایت